El amante

Cando Xosé Carneiro, coñecido psicanalista e polémico colaborador televisivo, aparece co peito aberto no seu piso da compostelá rúa República do Salvador, son dúas as cousas que chaman a atención do xornalista Aquiles Vega e da profesora Sofía Deneb. A primeira é a brutalidade, a violencia extrema con que o crime foi levado a cabo. A segunda, ese detalle que non encaixa na escena: unha estraña peza de ferro chantada no corazón. En realidade, a de Carneiro non é máis que a primeira dunha cadea de mortes en serie, unha carreira contra o reloxo na que Aquiles terá non só que comprender que é o que está pasando, senón cal é o papel que en toda esta historia xoga un dos nomes máis importantes da nosa literatura, aquel sempre rodeado de misterio e escuridade. 

Ineludible y polémica, la obra artística de León Ferrari es uno de los más contundentes ejemplos de radicalización de la relación entre vanguardia estética y vanguardia política, entre ética y estética. Desde 1965, cuando escribe su primera carta pública en respuesta a un crítico que censuraba sus obras de contenido ideológico expuestas en el Instituto Torcuato Di Tella, el artista interviene con sus textos en diversos debates. Si en los primeros años sus escritos se centraron en la controversia sobre arte y política, sobre las instituciones artísticas y los límites del arte, desde 1986 apuntan, en particular, a la intolerancia de Occidente y su religión. 

Na illa de Sardeña, ano 2007. Tres amigos: Licheri, un ex-heroinómano, Pani, que acaba de voltar de Londres, onde viviu unha historia de amor cunha bailarina, e Corda, escritor frustrado con experiencia de perruqueiro en Chelsea. Son ladróns de circunstancias, amantes do rock, das noites en branco, das discotecas e dos amores fugaces. Levan tatuado na pel un destino incerto. Cunha feliz conxunción da lingua cotiá co ritmo hipnótico do blues eléctrico, o escritor sardo Flavio Soriga traza o retrato da mocidade dun país que se busca a si mesmo.